Στο μη κατευθυνόμενο παιγνίδι , το παιδί αφήνεται απόλυτα ελεύθερο να παίξει και οι κανόνες που του θέτονται είναι όσο το δυνατόν λιγότεροι .

Ο θεραπευτής πρέπει να αντιπροσωπεύει ένα  άτομο το οποίο ενδιαφέρεται, γνωρίζει αντιλαμβάνεται και δεν έχει πρόθεση να κρίνει οτιδήποτε εκφράσει το παιδί . ( Greek   1997)

Η συγκεκριμένη θεραπεία παρέχει στο παιδί τη δυνατότητα να είναι απλά ο εαυτός του . Το δέχεται ολοκληρωτικά και δεν  το πιέζει να αλλάξει συμπεριφορά . (Axline  1989 ) .

Αποτέλεσμα αυτής της άνευ όρων αποδοχής του παιδιού , είναι η ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης του . Το παιδί είναι ελεύθερο να εκφραστεί και στη συνέχεια μέσω της αντανάκλασης των συναισθημάτων από τον θεραπευτή να αντιληφθεί τις δυνατότητες του , οδηγούμενο έτσι στην ωρίμανση . ( Greek  1997)

Στη συγκεκριμένη θεωρία υπάρχουν 8 βασικές αρχές οι οποίες καθοδηγούν τον θεραπευτή . Αυτές είναι απλές αλλά συγχρόνως απίστευτα αποτελεσματικές , αν ακολουθηθούν εντατικά και με συνέπεια.

1) Ο θεραπευτής πρέπει να αναπτύξει μια φιλική και στενή σχέση με το παιδί.

2) Ο θεραπευτής πρέπει να δέχεται το παιδί ακριβώς όπως είναι .

3) Ο θεραπευτής πρέπει να είναι δεκτικός με το παιδί , ώστε να αισθάνεται άνετα και ελεύθερο να εκφράσει ότι αισθάνεται .

4) Ο θεραπευτής πρέπει να είναι ικανός να αναγνωρίζει τα συναισθήματα που εκφράζει το παιδί και να μπορεί να τα αντανακλάσει πίσω του με τέτοιο τρόπο ώστε το παιδί να αντιληφθεί τη συμπεριφορά του .

5) Ο θεραπευτής πρέπει να διατηρεί ένα βαθύ σεβασμό ως προς την ικανότητα του παιδιού να λύνει μόνο τα προβλήματα του . Επίσης είναι δικαίωμα του παιδιού να επιλέγει ή να αλλάζει τα παιγνίδια .

6) Ο θεραπευτής δεν πρέπει να προσπαθήσει να κατευθύνει το παιγνίδι του παιδιού ή τη συζήτηση τους . Εδώ το παιδί οδηγεί και o θεραπευτής απλά ακολουθεί.

7) Ο θεραπευτής δεν πρέπει ποτέ να προσπαθήσει να εξελιχθεί η θεραπεία πιο γρήγορα . Είναι μια βαθμιαία διαδικασία και έτσι πρέπει να αναγνωρίζεται από τον θεραπευτή .

8) Ο θεραπευτής πρέπει να θέσει μόνο εκείνους τους περιορισμούς οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να πραγματοποιηθεί η θεραπεία και να αντιληφθεί το παιδί τις ευθύνες που συνεπάγουν οι ανθρώπινες σχέσεις .( Axline , 1989 ).