Η Αισθητηριακή δίαιτα είναι ένα σχεδιασμένο και προγραμματισμένο σύνολο δραστηριοτήτων που έχει δημιουργηθεί για να συναντήσει τις συγκεκριμένες αισθητηριακές ανάγκες του παιδιού (Yack, Sutton, Aquilla, 2002).

Η Wilbarger ανέπτυξε αυτή τη προσέγγιση για να προάγει το κατάλληλο συνδυασμό αισθητηριακών εισροών ώστε να πετύχουν να διατηρήσουν καταλληλότερα επίπεδα διέγερσης που θα  εκτελεστούν στο νευρικό σύστημα. Η αισθητηριακή δίαιτα μπορεί ακόμη να βοηθήσει να μειωθούν οι προστατευτικές αποκρίσεις ή οι αποκρίσεις αισθητηριακής αμυντικότητας οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την κοινωνική επαφή και αλληλεπίδραση (Murray- Slutsky, 2000. Yack, Sutton & Aquilla, 2002).

Στην αισθητηριακή δίαιτα χρησιμοποιούνται διάφορες αισθητηριακές δραστηριότητες. Οι πιο σημαντικές καθώς έχουν μεγαλύτερη επίδραση στο νευρικό σύστημα είναι αυτές που προάγουν την κίνηση, οι έντονες πιέσεις, δραστηριότητες που δίνουν απτικά, ιδιοδεκτικά και αιθουσαία ερεθίσματα (όπως το τραμπολίνο, έντονο παιχνίδι στο κήπο, αιώρηση του σώματος και άλλα καθώς και τα θρεπτικά γεύματα) ( Murray- Slutsky, 2000).

Πρέπει όμως να διαλέξουμε δραστηριότητες οι οποίες θα έχουν μεγαλύτερη επίδραση. Τα αποτελέσματα από συγκεκριμένες αιθουσαίες δραστηριότητες και κινήσεις μπορούν να κρατήσουν από τέσσερις έως οκτώ ώρες. Οι ιδιοδεκτικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν όλο το σώμα, έλξη των αρθρώσεων ή έντονη μυική λειτουργία γενικά διαρκούν για δυο ώρες. Τέλος το πρωτόκολλο της Wilbarger έχει επίδραση για μια με δυο ώρες.(Yack, Sutton, Aquilla, 2002).

Υπάρχουν και άλλες δραστηριότητες που μεταβάλλουν την διάθεση. Η παροδική τους επίδραση μπορεί να φέρει στην επιφάνεια συναισθηματικές αποκρίσεις και να βοηθήσει το παιδί να αντιμετωπίσει  καθημερινές καταστάσεις. Αυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν στοματικές, οπτικές, ακουστικές ή οσφρητικές εμπειρίες όπως το μάσημα μιας τσίχλας, να παίζει το παιδί νευρικά με τα παιχνίδια, να ακούει μουσική και άλλα ( Murray- Slutsky, 2000).

Η αισθητηριακή δίαιτα πρέπει να δημιουργείται ξεχωριστά για τις ανάγκες κάθε παιδιού. Ο Εργοθεραπευτής πρέπει να αξιολογήσει τις ικανότητες του παιδιού στην αισθητηριακή διαδικασία και να καθορίσει ποιες δραστηριότητες θα είναι ωφέλιμες. Η αισθητηριακή δίαιτα μπορεί να είναι ένα δυνατό εργαλείο συμπεριφοράς και μπορεί να προλάβει την αισθητηριακή και συναισθηματική υπερφόρτωση ικανοποιώντας τις ανάγκες του νευρικού συστήματος.

Ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού μπορεί να φτιαχτεί ένα πρόγραμμα με πολύ συγκεκριμένες δραστηριότητες και σε προκαθορισμένους χρόνους. (Murray- Slutsky, 2000. Yack, Sutton & Aquilla, 2002).

Η τεχνική της συζήτησης με «comic strip» είναι μία συζήτηση μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων που χρησιμοποιούν απλές εικόνες. Οι εικόνες αυτές βοηθούν στην προώθηση της συζήτησης και προσφέρει επιπλέον βοήθεια στα άτομα με αυτισμό που αγωνίζονται να παρακολουθήσουν τις γρήγορες εναλλαγές πληροφοριών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης.

Τα «comic strips»  είναι τόσο πολυδιάστατα όσο είναι μία κουβέντα, αναφέρονται στο παρελθόν, περιγράφουν το παρόν ή σχεδιάζουν το μέλλον. Επιπλέον η συγκεκριμένη τεχνική βοηθάει τα παιδιά να αναγνωρίσουν τι λένε και τι κάνουν οι άνθρωποι, καθώς δίνει έμφαση στο τι ένας άνθρωπος μπορεί να σκέφτεται.

Υπάρχουν 8 σύμβολα τα οποία χρησιμοποιούνται για να δημιουργηθεί μία βασική συζήτηση. Επιπλέον μπορούν να ενσωματωθούν χρώματα για να δηλώσει κάποιος συναισθήματα, σκέψεις και απορίες.

Επιπλέον τα «comic strips» χρησιμοποιούνται ώστε να μπορέσει το παιδί με Αυτισμό και σύνδρομο Asperger, να «δουλέψει» πάνω σε προβλήματα ή μια κατάσταση και να ανακαλύψει νέες λύσεις και εναλλακτικές.

Η τεχνική των «comic strip» βασίζεται στη πεποίθηση ότι τα άτομα με Αυτισμό και σύνδρομο Asperger, αντιλαμβάνονται τον κόσμο καλύτερα με οπτικά βοηθήματα, και με αυτό τον τρόπο βοηθιούνται να αντιληφθούν συναισθήματα , κίνητρα και σκέψεις των άλλων, δεξιότητες στις οποίες αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία.